Όταν ένας χρήστης του Διαδικτύου προβάλλει μια ιστοσελίδα, ζητά τη σελίδα από τον διακομιστή ιστού. Εάν μια διεύθυνση τοποθεσίας έχει εισαχθεί στη γραμμή του προγράμματος περιήγησης, το πρόγραμμα περιήγησης υποβάλλει αίτημα από τον διακομιστή ιστού σχετικά με την ιστοσελίδα και ο διακομιστής στέλνει δεδομένα σχετικά με αυτόν στον υπολογιστή του χρήστη.
Οδηγίες
Βήμα 1
Η λέξη "διακομιστής" είναι αγγλικής προέλευσης, κυριολεκτικά σημαίνει "συσκευή εξυπηρέτησης". Στον τομέα της επιστήμης των υπολογιστών, ο διακομιστής είναι υπεύθυνος για την παροχή πληροφοριών σε πόρους δικτύου.
Βήμα 2
Όταν δημιουργείται ένας ιστότοπος σε έναν διακομιστή ιστού, του εκχωρείται μια διεύθυνση IP. Το IP είναι συντομογραφία για το Πρωτόκολλο Διαδικτύου. Μια διεύθυνση IP αποτελείται από δέκα διακεκομμένα ψηφία (για παράδειγμα, 127.21.61.137). Προκειμένου να υποβάλετε αίτημα από έναν διακομιστή ιστού για έναν συγκεκριμένο ιστότοπο, το πρόγραμμα περιήγησης στον υπολογιστή πρέπει πρώτα να ανακαλύψει τη διεύθυνση IP αυτού του ιστότοπου. Εάν αυτές οι πληροφορίες δεν βρίσκονται στην προσωρινή μνήμη του προγράμματος περιήγησης, τότε υποβάλλει ένα αντίστοιχο αίτημα από τον διακομιστή DNS μέσω του Διαδικτύου.
Βήμα 3
Στη συνέχεια, ο διακομιστής DNS ενημερώνει το πρόγραμμα περιήγησης στην οποία βρίσκεται η διεύθυνση IP στον ιστότοπο. Στη συνέχεια, το πρόγραμμα περιήγησης ζητά τη διεύθυνση URL του ιστότοπου από τον διακομιστή ιστού. Ο διακομιστής αποκρίνεται στέλνοντας τη ζητούμενη σελίδα. Εάν αυτή η σελίδα δεν υπάρχει, ο διακομιστής στέλνει ένα μήνυμα σφάλματος. Το πρόγραμμα περιήγησης λαμβάνει το μήνυμα και το εμφανίζει.
Βήμα 4
Στον επαγγελματικό κόσμο, σε μια τέτοια περίπτωση, το πρόγραμμα περιήγησης ονομάζεται "πελάτης" και ο διακομιστής ιστού ονομάζεται "διακομιστής". Επίσης, αυτές οι έννοιες ισχύουν για υπολογιστές. Αυτοί οι υπολογιστές που λειτουργούν ως διακομιστές ιστού ονομάζονται διακομιστές και αυτοί που συνδέονται στο Διαδίκτυο για να λάβουν πληροφορίες καλούνται πελάτες.
Βήμα 5
Ένας διακομιστής ιστού περιέχει συνήθως πληροφορίες για περισσότερους από έναν ιστότοπους. Πολλές εταιρείες φιλοξενίας παρέχουν χώρο για εκατοντάδες ή και χιλιάδες ιστότοπους σε έναν μόνο διακομιστή ιστού. Κάθε ιστότοπος έχει συνήθως τη δική του μοναδική διεύθυνση IP. Αυτή η διεύθυνση αποκρυπτογραφείται από το διακομιστή DNS προκειμένου να αποκτήσει το όνομα τομέα.
Βήμα 6
Τα ονόματα τομέα υπάρχουν για τον λόγο ότι οι περισσότεροι χρήστες του Διαδικτύου δυσκολεύονται να θυμηθούν δέκα ψηφία, που είναι διευθύνσεις IP. Επιπλέον, μερικές φορές αυτές οι διευθύνσεις αλλάζουν.
Βήμα 7
Κάθε υπολογιστής διακομιστή παρέχει πρόσβαση στις πληροφορίες που είναι αποθηκευμένες σε αυτόν χρησιμοποιώντας αριθμημένες θύρες. Κάθε υπηρεσία που παρέχεται από τον διακομιστή (email, hosting) έχει τη δική της θύρα. Οι πελάτες συνδέονται στην υπηρεσία μέσω διεύθυνσης IP και μέσω θύρας.
Βήμα 8
Όταν ένας πελάτης συνδέεται με έναν διακομιστή σε μια θύρα, χρησιμοποιεί ένα πρωτόκολλο. Το πρωτόκολλο είναι κείμενο που δείχνει πώς θα επικοινωνήσει ο πελάτης και ο διακομιστής.
Βήμα 9
Κάθε διακομιστής ιστού συμμορφώνεται με το πρωτόκολλο HTTP. Η πιο βασική μορφή επικοινωνίας που κατανοείται από έναν διακομιστή HTTP περιέχει μόνο μία εντολή: Λήψη. Αρχικά, το πρωτόκολλο περιορίστηκε στον διακομιστή στέλνοντας το ζητούμενο αρχείο στον πελάτη και τερματισμό. Αργότερα, το πρωτόκολλο βελτιώθηκε και ολόκληρη η διεύθυνση URL στάλθηκε στον πελάτη.
Βήμα 10
Όταν ο χρήστης πληκτρολογεί το όνομα της διεύθυνσης URL στη γραμμή του προγράμματος περιήγησης, το πρόγραμμα περιήγησης χωρίζει το όνομα σε τρία μέρη: πρωτόκολλο, όνομα διακομιστή, όνομα αρχείου. Το πρόγραμμα περιήγησης λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη διεύθυνση IP του ιστότοπου μέσω του ονόματος του διακομιστή και με τη βοήθειά του συνδέεται με τον υπολογιστή διακομιστή. Το πρόγραμμα περιήγησης στη συνέχεια συνδέεται με τον διακομιστή ιστού σε αυτήν τη διεύθυνση IP μέσω της θύρας. Ακολουθώντας το πρωτόκολλο, το πρόγραμμα περιήγησης στέλνει μια εντολή "Λήψη" στον διακομιστή. Ο διακομιστής στέλνει κείμενο HTML στην ιστοσελίδα. Το πρόγραμμα περιήγησης διαβάζει τις ετικέτες HTML και μορφοποιεί τη σελίδα για την οθόνη του υπολογιστή-πελάτη.
Βήμα 11
Οι περισσότεροι διακομιστές ιστού χρησιμοποιούν μέτρα ασφαλείας. Για παράδειγμα, μπορούν να περιορίσουν την πρόσβαση σε πληροφορίες με κωδικό πρόσβασης και σύνδεση. Οι πιο προηγμένοι διακομιστές αυξάνουν το επίπεδο ασφάλειας προστατεύοντας τον πόρο κρυπτογραφώντας πληροφορίες μεταξύ του πελάτη και του διακομιστή, έτσι ώστε τα προσωπικά στοιχεία (αριθμός πιστωτικής κάρτας, αριθμός τηλεφώνου) να παραμένουν απρόσιτα σε άλλους χρήστες. Όλα τα παραπάνω ισχύουν για τις λεγόμενες στατικές σελίδες, δηλαδή αυτές που παραμένουν αμετάβλητες έως ότου τις διορθώσει ο δημιουργός.
Βήμα 12
Υπάρχουν όμως και δυναμικές σελίδες. Σε αυτούς, οποιοσδήποτε χρήστης μπορεί να αναζητήσει μια λέξη-κλειδί, να κάνει καταχωρήσεις σε βιβλία επισκεπτών, να σχολιάσει. Σε αυτήν την περίπτωση, ο διακομιστής Ιστού επεξεργάζεται τις πληροφορίες και δημιουργεί μια νέα σελίδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται σενάρια CGI - ειδικές εντολές που σας επιτρέπουν να τροποποιήσετε μια ιστοσελίδα.
