Ένα καθορισμένο σύνολο στοιχείων του ίδιου τύπου ονομάζεται πίνακας. Μια τέτοια οργάνωση δεδομένων έχει πολλά προφανή πλεονεκτήματα και ένα μειονέκτημα - όταν δημιουργείτε έναν πίνακα, είναι απαραίτητο να δηλώσετε εκ των προτέρων το μέγεθός του, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει με συμβατικά μέσα στο μέλλον. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η ανάπτυξη δυναμικών συστοιχιών που μπορούν να αλλάξουν τον αριθμό των στοιχείων τους ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, για αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τις δύο ήδη δημιουργημένες τάξεις και να εφαρμόσετε τις δικές σας χρησιμοποιώντας τυπικά εργαλεία γλώσσας προγραμματισμού
Οδηγίες
Βήμα 1
Η κύρια ουσία μιας δυναμικής συστοιχίας είναι να εκχωρήσει μνήμη για τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα σε αυτό ακριβώς στο μέγεθος στο οποίο απαιτείται αυτή τη στιγμή. Είναι πιο βολικό να υλοποιήσετε αυτήν την κατασκευή με τη μορφή κλάσης - ένα περιτύλιγμα για έναν πίνακα. Εδώ είναι απαραίτητο να προβλεφθούν όλες οι λειτουργίες που εκτελούν εκχώρηση και απελευθέρωση μνήμης για έναν πίνακα, καθώς και τελεστές που παρέχουν πρόσβαση στα στοιχεία του.
Βήμα 2
Δημιουργήστε ένα αντικείμενο της κλάσης δυναμικού πίνακα περιτυλίγματος και ο κατασκευαστής θα εκχωρήσει αυτόματα τη μνήμη του καθορισμένου μεγέθους. Εάν, καθώς συμπληρώνεται ο πίνακας, η μνήμη για τα στοιχεία θα καταληφθεί πλήρως, κατά την προσθήκη επόμενων δεδομένων, εκτελούνται οι ακόλουθες ενέργειες: - όλες οι πληροφορίες από τον πίνακα αποθηκεύονται σε προσωρινή αποθήκευση (βοηθητικός πίνακας) · - η μνήμη που έχει εκχωρηθεί προηγουμένως είναι απελευθερώνεται με ειδική εντολή (δωρεάν, διαγραφή) · - η μνήμη κατανέμεται κάτω από τη συστοιχία του μεγέθους που απαιτείται για να περιέχει όλα τα δεδομένα - όλες οι "παλιές" τιμές τοποθετούνται στη νέα συστοιχία από την προσωρινή αποθήκευση και μια νέα προστίθεται στοιχείο.
Βήμα 3
Ο καλύτερος τρόπος για να εργαστείτε με δυναμικές συστοιχίες είναι να χρησιμοποιήσετε υπάρχουσες τάξεις βιβλιοθήκης. Ένα από τα πιο κοινά παραδείγματα είναι η κλάση διανυσμάτων. Περιλαμβάνει όλες τις λειτουργίες και τις επαναλήψεις που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία ενός μεταβλητού πίνακα. Επιπλέον, η ενότητα βιβλιοθήκης που περιέχει αυτήν την τάξη παρέχεται με οποιαδήποτε έκδοση του μεταγλωττιστή C ++.
Βήμα 4
Συμπεριλάβετε τη βιβλιοθήκη δυναμικών συστοιχιών χρησιμοποιώντας την εντολή #include. Χρησιμοποιήστε την κλάση διανυσμάτων για να δημιουργήσετε ένα αντικείμενο. Η μετακίνηση μέσω του πίνακα είναι η ίδια με τη συνήθη περίπτωση, χρησιμοποιώντας δείκτες. Τα ειδικά χαρακτηριστικά εδώ είναι οι λειτουργίες για την προσθήκη και την αφαίρεση νέων στοιχείων, καθώς και μια σειρά βοηθητικών μεθόδων. Ένα παράδειγμα κώδικα για τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός δυναμικού διανύσματος συστοιχίας: #include vector; vector int Mass; // δήλωση δυναμικής συστοιχίας με στοιχεία τύπου intMas.push_back (10); // προσθήκη του πρώτου στοιχείου - αριθμός 10 Mas.push_back (15); // προσθήκη του δεύτερου στοιχείου - αριθμός 15Mas [1] = 30; // το δεύτερο στοιχείο είναι γραμμένο με τον αριθμό 30Mas.pop_back (); // διαγραφή του τελευταίου στοιχείου του πίνακα Εδώ, κατά τη δημιουργία μιας δυναμικής συστοιχίας που ονομάζεται Mass, πρέπει να καθοριστεί ο τύπος των στοιχείων του (int), η διάσταση δεν καθορίζεται σε αυτήν την περίπτωση.
