Η σύνδεση και ο κωδικός πρόσβασης είναι πάντα μοναδικοί και ασφαλείς. Απαιτούνται για να διατηρήσουν το απόρρητο της αλληλογραφίας, την εμπιστευτικότητα των πληροφοριών και να προστατευτούν από τους απατεώνες.
Οδηγίες
Βήμα 1
Φαίνεται ότι είναι ήδη δύσκολο να επιλέξετε το δικό σας μοναδικό από τα δισεκατομμύρια σύνδεσης των χρηστών του δικτύου. Οποιοσδήποτε διακομιστής αλληλογραφίας σίγουρα θα σας προσφέρει έναν συνδυασμό επώνυμου, ονόματος και ημερομηνίας γέννησης ή κάποια απρόσωπη επιλογή. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το προτεινόμενο ως βάση, αλλά να το συμπληρώσετε με κάτι άλλο. Για παράδειγμα, το όνομα του συζύγου (σύζυγος), το ψευδώνυμο ενός αγαπημένου κατοικίδιου ζώου ή ενός βιβλίου χαρακτήρα κ.λπ.
Είναι καλύτερο να συμπληρώσετε τη σύνδεση με αριθμούς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμπίπτουν με τους αριθμούς, για παράδειγμα, της μελλοντικής σύνδεσης. Ο ψηφιακός συνδυασμός πρέπει να είναι εύκολο να θυμηθεί, κάτι που θα διευκολύνει την ανάκτηση του κωδικού πρόσβασης αργότερα. Για παράδειγμα: marina_oleg_2011 ή oleg2011marina.
Βήμα 2
Ο κωδικός πρόσβασης είναι πιο περίπλοκος. Όπως δείχνει η πρακτική, ακριβώς λόγω της απλότητας ή της λογικής της συζήτησης, οι χρήστες χάνουν τα γραμματοκιβώτια τους, πολύτιμες πληροφορίες, εκπλήσσονται δυσάρεστα από ανεπιθύμητα μηνύματα από το δικό τους γραμματοκιβώτιο ή ακόμα χειρότερα - την απώλεια σημαντικών οικονομικών ή προσωπικών πληροφοριών. Και οι συνέπειες δεν θα είναι πολύ σύντομες.
Επομένως, ο κωδικός πρόσβασης πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο περίπλοκος, να αποτελείται από τουλάχιστον 12 χαρακτήρες και να περιλαμβάνει κεφαλαία και πεζά γράμματα και αριθμούς. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε συνδυασμούς όπως όνομα, γενέθλια, αριθμός διαβατηρίου, διεύθυνση κατοικίας κ.λπ. Όσο πιο συγκεχυμένο είναι, τόσο το καλύτερο. Ας είναι ένα τυχαίο σύνολο αριθμών, αλλά αυτό θα είναι μια επιπλέον εγγύηση κατά της εισβολής.
